OnlyFans “Seks İşçiliği” İçin Güvenli Bir Platform Değil, Pezevengin Bizatihi Kendisi
Catharine A. MacKinnon
Çev.: Yusuf Enes Karataş
Son Okuma: Dicle Demir & Ahmet Melihşah Çevlik
Pornografinin yarattığı bir dünyada yaşıyoruz. Otuz yılı aşkın bir süredir araştırmacılar pornografinin, tüketicilerini şiddete karşı duyarsızlaştırdığını ve tecavüz mitleri ile kadın cinselliği hakkındaki diğer yalanları yaydığını ortaya koymuştur. Bunu yaparken kendini normalleştiriyor, giderek daha yaygın, müdahaleci ve tehlikeli hâle geliyor, bizi derinlemesine kuşatıyor ve kültürü öyle bir hâle getiriyor ki zararlarını fark etmek bile zorlaşıyor.
Bu başarının bir ölçüsü de medyanın fuhuş ve pornografide kullanılan kişilerden “seks işçisi” olarak bahsetme hususundaki artan ısrarıdır. Oysa maruz bırakıldıkları şey ne bir yakınlık ve karşılıklılığı içeren seks ne de üretkenlik ve haysiyeti içeren bir iştir. Fuhuştan kurtulanlar bunu “seri tecavüz” olarak görüyorlar, bu yüzden “seks işçiliği” terimini mevcut durumu gerçeklikten koparma olarak görüyorlar. Fuhuştan kurtulmayı başaran Evelina Giobbe ve Vednita Carter’a göre “fuhuş ‘işi’ ifşa edildiğinde, meşru işlerle olan her türlü benzerlik ortadan kalkar.” “Basitçe söylemek gerekirse, ister ‘üst sınıf’ bir telekız olun ister sokakta yürüyen bir fahişe, bir ‘randevu’ya çıktığınızda dizlerinizin üzerine çökmeli ya da sırt üstü yatmalı ve adamın vücudunuzu istediği gibi kullanmasına izin vermelisiniz. Bunun için ödeme yapar. Fuhşun diğer işler gibi bir iş olduğunu iddia etmek, bu iddia o kadar da ciddiye alınmasaydı, gülünç olurdu.”
“Seks işçiliği”, fuhuş yapan insanların, neredeyse hiç seçme şansları olmamasına rağmen bu işi gerçekten yapmak istediklerini ima eder. Yoksulluklarının, evsiz olmalarının, çocukken cinsel istismara uğramalarının, ırkçılığa maruz kalmalarının, kazançlı mesleklerden dışlanmalarının veya ücret eşitsizliğinin hiçbir rolü yoktur. Onlar pornografi ne derse odurlar, sadece pornografide kullanılmak için değerlidirler.
Pornografinin gücü geçtiğimiz ay Londra merkezli, abonelik hizmeti sunan bir platform olan OnlyFans’ın “cinsel içerikleri” yasaklayacağını duyurmasının ardından gelen eleştiriler üzerine aniden geri adım atmasıyla bir kez daha ortaya çıktı. Bloomberg News, “OnlyFans, yetişkin içerik üreticilerine ve seks işçilerine işlerini yapmaları için güvenli bir alan sağladığı için kutlandı” dedi. Pornografinin uzun süredir savunucusu olan A.C.L.U.’ya göre, “OnlyFans gibi teknoloji platformları kendilerini kabul edilebilir siber tekellüm ve faaliyetlerin hakemleri olarak gördüklerinde, seks işçiliğini damgalayarak işçileri daha güvensiz bir duruma sokuyorlar.” Oysa kadınları güvensiz kılan, seks endüstrisidir. Cinsel istismarın bir iş olarak meşrulaştırılması, OnlyFans gibi webcamming sitelerini özellikle ekonomik açıdan zor durumda olanlar için baştan çıkarıcı kılıyor.
OnlyFans, pornografiye olan talebin hızla arttığı pandemi esnasında pornografinin beşiği haline geldi. İnsanlar hayatlarını çevrimiçi yaşamaya başladı, ev içi şiddet patladı, kadınlar ekonomik olarak hayatta kalma araçlarını erkeklere kıyasla daha fazla kaybetti ve eşitsizlikler arttı. OnlyFans, başka bir deyişle aracılı yumuşak fuhuş olarak niş pornografi, bu dinamiklerden yararlanacak biçimde konumlandırıldı.
Striptiz, fahişelik için neyse OnlyFans de geleneksel pornografi için odur: Bir geçiş aktivitesi, ten tene sömürüye karşı görünüşte yalıtılmış cinsel teşhir, ekonomik olarak çok zor durumda ve çok az alternatifi olanlar için geçici istihdam. Hem üretici hem de tüketici için güvenlik ve reddedilebilirlik yanılsaması sunar. Ancak önerilen yasağa yönelik tepkiler, pornografi dünyasında yalnızca açık, sansürsüz seksin – genellikle kadın, gay ve trans bedenlerin olmak üzere ekseriyetle dişileştirilmiş bedenlerin cinsel tüketiminin – iyi sattığını ortaya koymuştur. OnlyFans’in ilk “içerik üreticisi” Dannii Harwood’un The New York Times’daki beyanatındaki gibi, “Aboneler tüm içeriği tükettikten sonra bir sonraki içerik üreticisine geçiyorlar.” Ampirik araştırmalar da bu dinamiği ortaya koymuştur.
OnlyFans, geri çekilen yasağın nedeninin platformdaki ödemeleri işleyen kredi kartı şirketlerinin politikalarına uymak olduğunu söylese de platformun kız arkadaş fantezisinin olası koşullarının – gençlik, azalan eylemlilik ve yoksulluk bunların arasında – açığa çıkabileceği Pornhub anının önüne geçmeye çalıştığını düşünmek için bazı nedenler var. Ensest, hayvanlarla cinsel ilişki ve çocukların cinsel istismarına yönelik incelemelerin yetersiz olduğu yönünde iddialar çoktandır ortaya atılmıştı. Kısa süre önce Güney Kore’de yapılan bir şikâyette OnlyFans’ın reşit olmayanların videolarına ev sahipliği yaptığı iddia edildi. (OnlyFans, şirketin “politikalarının ihlal edilmesine müsamaha göstermediğini ve kullanıcılarının emniyet ve güvenliğini korumak için derhal harekete geçtiğini” söyledi.) Pezevenklerin ve insan tacirlerinin dikkatsiz, savunmasız ya da çaresiz insanları işe alıp almadıklarını ya da onları ekran dışında zorlayıp zorlamadıklarını ve seks endüstrisinde tipik olarak görüldüğü gibi gelirlere el koyup koymadıklarını ya da kaymağını yiyip yemediklerinin bilmenin bir yolu yoktur. OnlyFans her ödemenin yüzde 20’sini alır, pezevenk payı.
Cinsel içerik yasağıyla ilgili tartışmada, reşit olmayan gençlerin sitede kullanılmasını engellemenin mümkün olup olmadığı hususu belirsiz kaldı. Ergenliğe henüz girmemiş çocuklar açısından belki engelleniyor olabilir. Ancak ergenlik çağını geçmiş neredeyse herkes “rıza” gösteren bir yetişkin olarak sunulabilir. Kadınların çoğu seks endüstrisine reşit olmadan girmektedir, savunmasızlıkları cazibelerinin ve dolayısıyla pazarlanabilirliklerinin merkezinde yer almaktadır. Pornografi korunduğu ve yetişkinlerin fuhuş yapmasına göz yumulduğu sürece çocuklar cinsel sömürüden korunamaz, zira bunlar zaten aralarında bir günden fazla olmayan, bazen de aynı anda, iki farklı zamansallıkta bulunan aynı insan grubudur – çocuklar yetişkin, yetişkinler çocuk olarak sunulmaktadır.
Zorlanan, pezevenkler tarafından pazarlanan, kandırılan ya da mahrem fotoğrafları çalınan insanlara ilişkin mesele de tartışmada aynı derecede eksik. Cinsel içerik yasağına ilişkin yorumların çoğu, üreticinin satma hakkına sahip olması gereken şeyi tüketicinin de satın alma hakkına sahip olması gerektiği yönünde. Bu arada; baskı altında tutulan, tecavüz edilen, sömürülen ve gözetlenenlerin, kendi iradeleri dışında alınıp satılmalarına karşı etkili hiçbir hakkı yoktur. Tecavüz edilenler cinsiyet, etnik köken ve toplumsal cinsiyet temelinde etkili haklardan ve eşitlikten yoksun olduğu sürece bu siteler – OnlyFans’ın yanında Pornhub, SeekingArrangement ve mücavir siteler de buna dahil – aracılığıyla istismara maruz bırakılanlar hırsızlığa, zorlamaya ve cinselliklerinin her türlü izinsiz kamulaştırılmasına da maruz bırakılacaklardır.
Bazı ABD eyaletleri, cinsel içerikli materyalleri kendilerinden izin alınmadan hazırlanan ya da paylaşılan kişilere yasal başvuru hakkı sunuyor gibi görünmektedir. Ancak gerçekte çok azı mevzubahis materyallerle başa çıkmak için kullanılabilir veya etkili yollar sunmaktadır. Diğer eyaletlere kıyasla daha iyi koruma sağlayan Kaliforniya’da dahi yasal gereklilikler, bu görsellerin üretildiği ve dağıtıldığı koşulların çoğunu aksettirmemektedir.
Eyalet mevzuatlarındaki standartlar ve istisnalar, seks endüstrisinin sömürücü uygulamalarına yönelik sorumluluktan kaçma imkânını arttırmaktadır: Örneğin yetişkinlere uygulanabilir olan insan ticareti yasaları, deneyimli federal savcıların bile kanıtlamakta zorlandığı bir kriter olan “müstehcen” materyallerle sınırlıdır. Rıza hilafı koşulu, sahte rıza videolarının bir standart hâline geldiği gerçeğinden habersizdir. Zamanaşımı süreleri, travma geçirmiş birçok mağdur için çok kısadır. Herhangi bir kişi tarafından daha önce kendi rızasıyla gönderilen ya da yayılan materyallerin sorumluluktan muaf tutulması, “intikam pornosu” yasalarını neredeyse işlevsiz kılmaktadır. Deepfake yasaları, seks için kullanılan kişiyi değil, hakkında sahte materyaller sunulan kişiyi, genellikle de bir ünlüyü korumayı amaçlamaktadır. Belki de bu tür yasaların işlevsizliği, OnlyFans’in önerdiği yasağı askıya alma kararında elini rahatlatmıştı.
Bu yıl Silikon Vadisi’nde, San Jose’den Kaliforniya eyalet senatörü Dave Cortose, bu sorunu çözmek için telif hakkı, kişilik hakkı ihlali ve insan ticareti yasalarının en iyi özelliklerini mezceden uygulanabilir ve etkili bir yasa tasarısı sundu. Eğer bu yasa kabul edilirse çevrimiçi seks ticareti mağdurları – reşit olmayanlar, zorlanan veya kandırılan yetişkinler veya hırsızlık mağdurlarının çıplak veya cinsel görselleri – için tazminat talebinde bulunma hakkı doğacak. Bildirim yapıldıktan sonra insan tacirinin materyalleri kaldırması ya da içeriklerin erişilebilir kaldığı her iki saat için 100.000 Dolar ödemesi gerekecek.
Bu yasa her yerde çıkarılabilir. Bu şekilde seks ticaretine maruz bırakılan herkes, izinsiz oluşturulan veya paylaşılan içerikleri ortadan kaldırmak için dava açabilir. Bu alanda özgürce hareket ettiği varsayılanlar – basının çılgınca OnlyFans “seks işçileri”nin hepsinin öyle olduğunu iddia ettiği gibi – ve öyle olmayanlar nihayet gerçek bir korumaya sahip olacak, övündükleri eylem özgürlüğüne gerçek bir dayanak kazandıracak ve pornografinin dünyamızı yaratma kudretini azaltacaktır.
Bu yazı 6 Eylül 2021 tarihinde The New York Times’ta yayınlanmıştır.